| Dimitris Giotopoulos | |
|---|---|
| Born | 1901 Giannitsou, Greece |
| Died | 1965 |
| Other names | Witte |
| Alma mater | University of Athens |
| Organization | Communist Archio-Marxist Party of Greece |
Dimitris "Mitsos" Giotopoulos (Greek: Δημήτρης "Μήτσος" Γιωτόπουλος; 1901–1965) was a Greek Marxist who fought in the Spanish Civil War.
Early life
He was born in 1901 in Giannitsou, Fthiotida. In 1920, he started studying chemistry at the University of Athens. He joined the Youth of KKE but was erased from its ranks in 1921. In 1923, he joined the Communist Archio-Marxist Party of Greece and became one of its leaders. In 1927, he became the leader of EKA, the Union of Communist Internationalists. In the 1930s, he was publishing the newspaper Πάλη των Τάξεων .According to some historians, he behaved in an authoritarian manner and opposed democratic processes. According to communist activist Agis Stinas, Giotopoulos received money and gave directions to his comrades in the name of a higher authority which did not really exist, as he took all decisions himself.
Cooperation with Trotsky
In 1926, Giotopoulos started speaking in favour of Trotsky in political meetings. In 1932, he visited Trotsky at Büyükada. Giotopoulos informed Trotsky about his party's stance towards KKE and about the existence of the agrarian movement and agrarian reforms in Greece. Trotsky suggested that Communist Archio-Marxist Party of Greece should adopt the slogan "for a peasant-worker government." Giotopoulos disagreed with Trotsky on the independence of Thrace and Macedonia, and claimed that Macedonia was not ethnically homogeneous. He also pointed out that the Communist Archio-Marxist Party of Greece supported the self determination of Cyprus and of the Dodecanese; on the other hand, the alliance of KKE with the Bulgarian nationalists had diminished it popular appeal. After this meeting, Giotopoulos became the secretary of the Left Opposition under the name Witte. Giotopoulos disagreed with Trotsky on the creation of the Fourth International; Trotsky on the other hand, accused Giotopoulos of inactivity: "Until September, comrade Witte was our professional secretary for ... months. All comrades recognize that precisely during this period the International Secretariat was completely inexistent. In 1934, the Communist Archio-Marxist Party of Greece split from Trotsky's movement after significant ideological fallout.
Spanish Civil War
After the coup of Metaxas, Giotopoulos went to France. He participated to the Spanish Civil War, affiliated with POUM. In 1937, he was imprisoned in Barcelona as part of the communist purge against POUM that started after the May Days. He was released in 1939 and he escaped to France.
Return to Greece
He returned to Greece from France after the end of World War II. He continued being the leader of the Archio-Marxist Party of Greece, which unlike the KKE operated legally. Said party, opposed the Democratic Army of Greece during the civil war and in 1949, his party sent a congratulatory telegram upon the victory of the Government on the Democratic Army of Greece. In his late years, he allegedly became a counselor of the conservative politician Theofylaktos Papakonstantinou. The leader of terrorist group (17N) Alexandros Giotopoulos is his son.
References
- Παλούκης, Κώστας. Η Οργάνωση Αρχείον του Μαρξισμού (PhD Thesis). p. 69. Retrieved 20 August 2019.
- Παλούκης, Κώστας. Η Οργάνωση Αρχείον του Μαρξισμού (PhD Thesis). p. 96. Retrieved 20 August 2019.
Φαίνεται, λοιπόν, πως όσο πιο μακριά βρισκόταν ο Γιωτόπουλος τόσο πιο δημοκρατικά λειτουργούσε η οργάνωση.
- Stinas, Agis (1977). Αναμνήσεις. Athens: Ύψιλον. pp. 136–137.
«όλη η εργασία αυτών που έκαναν μαθήματα διευθυνόταν από έναν που δεν τον είχε εκλέξει κανείς. Σ' αυτόν δίνανε λογαριασμό για τη δουλειά τους και σ' αυτόν παραδίνανε και τα χρήματα. Αυτός ο ένας που διηύθυνε και διαχειριζόταν τα πάντα, άφηνε τους άλλους με την εντύπωση ότι υπήρχε κάποια μυστηριώδης υπέρτατη αρχή, από την οποία αυτός ήταν εξουσιοδοτημένος. Όταν κάποιος είχε μια σοβαρή απορία, η απάντηση του Γιωτόπουλου ήταν: Θα φέρω την απορία σου στην Εργασία κι αυτή θα αποφασίσει. Η «Εργασία» ήταν αυτή η μυστηριώδης υπέρτατη αρχή. Δηλαδή ο ίδιος ο Γιωτόπουλος» "The labour of all those who followed classes was directed by someone who was elected by nobody. They were accountable for their work to him and to him they had to deliver the money. This one person who directed and administered everything gave the impression that there was some mysterious power, which had appointed him. When someone had a serious question, the answer of Giotopoulos was: I will bring this question to Labour and it will decide. Labour was this mysterious supreme power. That is Giotopoulos himself."
- Παλούκης, Κώστας. Η Οργάνωση Αρχείον του Μαρξισμού (PhD Thesis). p. 226. Retrieved 20 August 2019.
Συγκεκριμένα, στα 1926, ο ίδιος «ο Γιωτόπουλος οργάνωσε ομιλίες σε πολυάριθμες συγκεντρώσεις μέσω των οποίων ανέλυε τις απόψεις του Τρότσκι, με ντοκουμέντα στο χέρι, κι έπαιρνε καθαρά θέση πολιτικής αλληλεγγύης στο πλευρό του» ανοίγοντας έτσι «πλατειά» τη συζήτηση μέσα στην οργάνωση.
- Παλούκης, Κώστας. Η Οργάνωση Αρχείον του Μαρξισμού (PhD Thesis). p. 15. Retrieved 20 August 2019.
- Stavropoulos, L. (18 August 2002). "Η οριστική ρήξη του Witte με τον Τρότσκι". To Vima. Retrieved 20 August 2019.
«Μέχρι τον Σεπτέμβρη ο σ. Βίτε ήταν ο επαγγελματίας γραμματέας για (…) μήνες. Ολοι οι σύντροφοι αναγνωρίζουν ότι ακριβώς αυτή την περίοδο η Διεθνής Γραμματεία ήταν σχεδόν ολοκληρωτικά ανύπαρκτη»!
- Robert Jackson Alexander (1991). International Trotskyism, 1929-1985: A Documented Analysis of the Movement. Duke University Press. p. 503. ISBN 0-8223-1066-X.
- Πρετεντέρης, Ι.Κ. (24 November 2008). "Οι εργολάβοι της ... επανάστασης". To Vima. Retrieved 20 August 2019.
Το 1937 βρίσκεται στην Ισπανία όπου παίρνει μέρος στον εμφύλιο από τις γραμμές του POUM, κόμματος του ευρύτερου τροτσκιστικού χώρου που είχε ισχυρή βάση στη Βαρκελώνη.
- Πρετεντέρης, Ι.Κ. (24 November 2008). "Οι εργολάβοι της ... επανάστασης". To Vima. Retrieved 20 August 2019.
Οταν οι κομμουνιστές άρχισαν τις εκκαθαρίσεις στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών, ο Γιωτόπουλος συνελήφθη και κλείστηκε στις φυλακές. Παρ' όλα αυτά δεν εκτελέστηκε (όπως ολόκληρη η ηγεσία του POUM και ο Γραμματέας του Αντρες Νιν) αλλά αποφυλακίστηκε δύο χρόνια αργότερα, το 1939, ύστερα από σημαντική κινητοποίηση της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και του Μαρσό Πιβέρ προσωπικά.
- Κάπρανος, Δημήτρης (19 July 2002). "Το παρελθόν του πατέρα, ψυχολογικό βάρος για τον γιο". Kathimerini. Retrieved 20 August 2019.
Στην Ισπανία, ο Γιωτόπουλος, διεθνιστής και μαχητικός μαρξιστής, βρέθηκε για να πολεμήσει κατά των φαλαγγιτών μέσα από τις ομάδες του ΠΟΥΜ και των αναρχικών. Συνελήφθη, όμως, και φυλακίσθηκε από τους κομμουνιστές, που έβλεπαν τον εμφύλιο ως δική τους υπόθεση. H φυλάκιση αυτή ξύπνησε την υπνώττουσα φυματίωσή του και όταν αποφυλακίσθηκε, έπειτα από δυναμικές παρεμβάσεις συντρόφων του, κατέφυγε στο Παρίσι.
- Καρακούσης, Αντώνης (4 August 2002). "H "17N", η Στάζι, η ΕΥΠ και το παρακράτος". Κατηιμερινι. Retrieved 20 August 2019.
H πρώτη αυτή περίοδος από το 1974 μέχρι το 1980 έχει όλα αυτά τα στοιχεία της καθυστερημένης επανάστασης, της ανεκπλήρωτης αντιδικτατορικής πάλης, είναι το φάντασμα της απουσίας από το Πολυτεχνείο, που καταδιώκει τον γιο του Μήτσου Γιωτόπουλου, του ιστορικού αρχειομαρξιστή ηγέτη, που κατέληξε έπειτα από χρόνια ανατρεπτικών αγώνων να υπερασπίζεται την αστική Δημοκρατία και να συνομιλεί με τον Θεοφύλακτο Παπακωνσταντίνου, τον θεωρητικό της Χούντας, τον συγγραφέα της «Αγωγής του Πολίτη», με την οποία «ανατράφηκαν» γενιές ελληνοπαίδων.
- Πετρόπουλος, Γιώργος (20 July 2002). "Ποιος ήταν ο Δημήτρης Γιωτόπουλος". Rizospastis. Retrieved 20 August 2019.
Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1945 - '46 με σαφή αντικομμουνιστικό προσανατολισμό, που κορυφώνεται τον Αύγουστο του 1949, όταν το νόμιμο κόμμα του, το ΑΚΕ, στην τρίτη συνδιάσκεψή του, αποφασίζει και στέλνει χαιρετιστήριο τηλεγράφημα στον κυβερνητικό στρατό για τη νίκη του επί του ΔΣΕ.